ریش‌سفیدها و گیس‌سفید‌های قدیم یک دعای معروف و خاصی را در حق اولاد صالح ِ خود یا کسی که برای آنها زحمتی کشیده بود، یا  کمکی به آنها کرده بود و یا باز هم به قول خودشان، خاری را از دست و پای آنها درآورده بود، می‌کردند به این مضمون: "الهی که همیشه آبت سرد باشه و نونت گرم، الهی که تنت سالم باشه و جونت آزاد"....یا برعکس اگر نفرین می‌کردند می‌گفتند: "الهی که آب بدوه(بدود)، نون بدوه، تو هم پشت سرش!".....یعنی هیچوقت به آب و نون نرسی!..... از همه این دعاها بهتر همین "جونت آزاد باشه" است.....که فکر می‌کنم همان آزادگی و رها بودن از قید نفس است.....چرا که این نفس است که مثل بختک بر جان و روح و روان آدمی خیمه می زند و آزادی و رهایی را از او می‌گیرد....

در کلام عامه خیلی از اصطلاحات و لغات وجود دارد که ریشه‌ای عمیق و مربوط به حقیقت دارد اما به مرور زمان و با تکرار زیاد و بدون توجه، حالتی لقلقه‌ی زبانی پیدا کرده و به عمق و اصالت آن توجه نمی‌شود....مثلا دوران بچگی که در ایام محرم به هیئت‌های عزاداری می‌رفتیم یادم هست که اعلام کننده صلوات و فاتحه با صدای بلند داد می‌زد و می‌گفت: "لال از دنیا نری صلوات فرست" یا: "در طوس غریب‌الغربا را صلوات" که منظورش این بود که برای امام رضا در مشهد صلوات بفرستید و همیشه  جزو چند بندی که ذکر می‌کرد و در پاسخ او همه صلوات می‌فرستادند یکی هم این بود که: "قبر امام حسین را با معرفت! زیارت کنی، صلوات بفرست"....و حقیقتا می‌توان گفت که این شناخت و معرفت است که به هر عمل و رفتار انسان معنا و مفهوم و سمت و سوی درست و سالم می‌دهد....حتی اگر زیارت اهل قبور باشد......   

یکی از آثار پرگویی ذهنی، پرگویی در گفتار می‌تواند باشد...آن هم گفتار ِ ناخودآگاه، آنچنانکه کاملا به آن آگاه نیستم و در محاوره و گفتگو، بی اراده‌ی واقعی من و به صورت پرشی از زبان من صادر می‌شود.....

امتحان آن هم خیلی راحت است...همه ما الان از این گوشی‌های موبایل که به راحتی در جیب و کیف جا می‌گیرند و توانایی ضبط صدا را به طور دقیق دارند را همراه خود داریم...می‌توانیم گفتگوهای یک روز خود را در آنها ضبط کرده و سر فرصت پای صحبت‌های خودمان بنشینیم تا موضوع به راحتی دستگیرمان شود!

تیم فوتبال ایران به جام جهانی رفت و حریف‌های او مشخص شدند و از حالا تا شش ماه دیگر که بازی‌ها شروع می‌شود باید بی‌وقفه منتظر نوشته‌ها و مقالات و رپورتاژهایی بود که در باب امکانات و احتمالات و پیش‌بینی نتایج بازی‌ها بحث و گفتگو خواهد کرد و به قول یکی از دست‌اندرکاران فوتبالی این موفقیت باعث شده که جامعه‌ورزشی و بخصوص جامعه‌فوتبال‌دوستان ما از رخوت و افسردگی خارج شود!! و بالاتر از این، احتمال صعود تیم ایران  به مرحله دوم در صورتی که دو تا از تیم‌های هم‌گروه خود را شکست بدهد را یک پیشامد مبارک و مسرت‌بخش در نظر می‌گیرد که به این تقویت روحی! کمک فراوانی خواهد کرد!......

حال اگر همین اندازه و مقیاس را برای تیم فوتبال اسپانیا در نظر بگیرید و با توقع و انتظاری که طرفداران فوتبال اسپانیا از بازیکنان خود دارند مقایسه کنید، رفتن به دور دوم، به اندازه ی پشیزی ارزش ندارد و فوتبال‌دوستان اسپانیایی به کمتر از قهرمانی جام جهانی رضایت نمی‌دهند و حذف شدن اسپانیا در مرحله دوم نه تنها باعث افسردگی که احتمالا باعث بیماری‌های حاد روحی و خدایی‌نکرده انتحار و خودکشی در بین جامعه‌فوتبالی اسپانیا خواهد شد! 

اینکه میزان اثرپذیری ما در قبال رویدادها می‌تواند به شدت خیلی زیادی ناشی از دخالت‌های ذهن ما باشد، با یک مثال تقریبا خارج از نزاکت، قابل اثبات است،(مثال‌های خارج‌تر از نزاکت‌اش را خودتان می‌توانید پیدا کنید!)....

اگر دیده یا تجربه کرده باشید پدر و یا مادر برای نظافت و تمیز کردن فرزند خود (وقتی"کارخرابی" کرده باشد) راحت‌تر و با اراده‌تر است تا برای بچه‌ای که متعلق به او نیست.....

یا پرستارهای قدیمی و حرفه‌ای که در برخورد با سختی‌های خاص ِ کار خود(زخم و خون و عفونت و محیط غیربهداشتی) به نسبت افراد بی‌تجربه عکس‌العمل آزادتری دارند.....همینطور میزان تمایل و محبتی که به نزدیکان و دوستان خود داریم و می‌بینیم که می‌تواند بر رفتارهای ما و میزان تحمل ما در برخورد با ناهنجاری‌های آنها، اضافه کند و همه این موارد متاثر از آن چیزی است که در "ذهن" ما می‌گذرد و ما را وادار به عمل یا خودداری از عمل می‌کند در عین حالیکه واقعیت ِ بیرونی می‌تواند در برخورد با همه، یکسان تلقی شود!