"روگردانی"
در سوره بقره و در آیه‌الکرسی آمده که: لا اکراه فی الدین،
قد اتبین الرشد من الغی......
اجبار و اکراهی در دین نیست چرا که راه ِ درست و سلامت از
راه ِ کج و فلاکت مشخص و معلوم شده!!!....
دین و مذهب را به این معنی می‌گیرم که شیوه‌ای مناسب‌تر از
بودن و سلوک را برای گذران و زندگی
پیشنهاد می‌دهد..... یا می‌توان گفت، به این توجه می‌دهد که حقیقتی هست ورای آنچه
مبنای تجربی و عام و بیرونی دارد که آگاهی از قوانین و قواعد آن، به حرکت و عبور
ما از فازِ حیات دنیا و منطقه‌ی جسم و ماده
کمک می‌کند..... در پرانتز عرض کنم {باید توجه داشت که این حقیقت، تنها به
صرف ِ گفتن و شنیدن ِ دستورالعمل‌های دینی و اخلاقی، یا انجام آداب ِ عبادتی "درکار"
نمی‌شود! ("درکارشدن" یعنی حقیقتا اثربخش بودن)}.....و اگر صدق و درستی
چنین کمک و چاره‌ای که دین عرضه می‌کند، به واقع برای شخص مسلم شود(به این صورت
مسلم شود که به اثربخشی و خیرمندی ِ عملی و کاربردی آن از عمق جان واقف شود و مومن
گردد)...تردیدی نخواهد بود که شخص هیچ کراهت و روگردانی از پیروی و اجرای آن
نخواهد داشت و از دل وجان به آن متوسل می‌شود و آن را مبنای برخورد و تعامل با
جهان بیرون از خود قرار می‌دهد.
27 فروردین 95
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر