حق‌‌پوشی
بنای معنا و معنویت بر باطن و درون انسان قرار داده شده نه
ظواهر و اعمال ظاهری..... آن باطن و خلوتی که تنها در انحصار یک نفر است و کس دیگری
به آن دسترسی ندارد .......و چون عامل و شاهد، در لحظه واحد، تنها یک نفر است،
بنابراین هیچگونه دروغ و دوگانگی و دورویی و تقلب در آن محیط به کار نمی‌آید
....در اینجا منظور توجه به توصیه‌ای در متون دینی است که می‌گوید آیات و نشانه‌های
حق و حقیقت را نپوشانید و تکذیب نکنید و پوشندگان را به عقوبت و نتیجه‌ای سخت
هشدار داده و ساده لوحانه است اگر تصور کنیم منظور تنها ابراز به لفظ و گفتار است
بلکه این اشاره به اقرار در همان محضر یگانه و انفرادی دارد که در خلوت و درون هر
فرد قابل دسترس می‌باشد، آنجا که نمیتوان دروغ گفت و ریا ورزید و نادیده گرفت چرا
که عامل و شاهد در آنجا یکی‌ست......و اینچنین است که من نمی‌توانم به خود دروغ
بگویم....
14 آبان 95
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر