آیا همه‌ی حقیقت آنچیزی است که ادراک می کنیم؟!

در نظام هستی بعضی حقایق وجودی و قاعده‌هایی در کار است که هنوز علم راهی پیدا نکرده که آنها را زیر ذره‌بین بگذارد و به سرعت و از طریق مشاهده‌ و قابلیت ِ تکرار دوباره، بر آنها مهر تایید بزند(بطور مثال علم قبول کرده که از ترکیب کلر و سدیم Nacl  کلرور سدیم یا "نمک طعام" حاصل می‌شود و هیچ شکی در آن نیست و این ترتیب و قابلیت ِ ترکیب، همیشه بدون هیچگونه تغییر و تزلزل برقرار است). اما همه حقایق شاید به این سرعت نتیجه خود را اعلام نکند و به یک دوره زمانی طولانی‌تر نیازمند باشد.....مثل امواجی که با فرکانس‌های کوتاه و خیلی سریع که در کسری از ثانیه اثر خود را ارائه می‌دهد  و یا امواجی که شاید عبور فقط یک موج آن صد سال طول بکشد و در عین حال هر دوی آنها وجود دارند......

پس علم، بنای خود را بر مشاهده‌ی حسی و سازوکار سیستم اعصاب که تکیه‌گاه حس می‌باشد گذاشته(هر چند در این ویدیو که خوشبختانه زیرنویس فارسی هم دارد به ارکان این مسئله هم توجه شده http://qxq.ir/3n3).......

.

.

صحبت از مشاهده‌ی حقایقی شد که در طول زمان اتفاق می‌افتند و نیاز به دوره‌ای طولانی برای اثرگذاری دارند تا همچون واقعیتی علمی مورد پذیرش قرار گیرند.....مثل حقایق و قواعدی که وقوع ِ آنها را  در گذر عمر و رسیدن به سنین بالاتر با مرور در گذشته خود و مشاهده‌ی کتاب ِ شخصی زندگی می‌بینیم که به عینه حاصل ِ اعمال و رفتار ما هستند.....و البته این شیوه‌ی دیدن و احراز حقیقت شاید در ابتدای جوانی و سنین پایین عمر میسر نباشد....و اینچنین است که گذر عمر به احتمال زیاد و در اغلب موارد(اگر مشاهده و دقت کافی مبذول شود) یک جور عمق و پختگی به انسان می‌دهد که با خواندن و آموختن حاصل نمی‌شود.....

.

.

منظور اینکه با توجه به این حقایق، دیدگاه ِ خود را همیشه باز و جوینده و کنجکاو در نظر بگیریم تا گرفتار روزمرگی و کهنگی نشویم....و عجولانه و از سر ناپختگی نقطه‌ی پایانی بر آنچه تا به حال از هستی درک کرده‌ایم نگذاریم.....و با هستی همیشه در ارتباطی دوجانبه باشیم....

16 اردیبهشت 95