"رستم و رخش"

می‌گویند رستم یک دست اسلحه داشت که همیشه همراهش بود و تنها یک وسیله نقلیه که اسبش بود....یعنی همان رخش........و معروف است که ایرانی‌ها از قدیم به اسب‌داری اهمیت می‌داده‌اند و همیشه اسب خوب و رهوار را از نشانه‌های بزرگی و برتری می‌دانسته‌اند و همین الان هم با یک بررسی کوچک در خیابان‌های تهران و شهرهای بزرگ ایران می‌شود به این نکته پی برد...

بجز اسب و گاری و درشکه و اتومبیل که وسیله حمل و نقل جسم و هیکل ماست یک وسیله نقلیه دیگر هم داریم که حمل و نقل و پایندگی جان ما را بر عهده دارد و ساختاری دارد چندین و چند کاره و آن همین بدن است که مثل رخش رستم تنها یکی است و تا جایی که علم فعلا همت کرده و بیش ازاین هم نتوانسته کاری بکند ظاهرا همین یک بدن را برای کل عمر داریم که همیشه همراه ماست و بر آن سواریم......اما جای تعجب دارد که گاهی برخلاف آن اسب و درشکه‌ای که ذکر شد و آنقدر برای ما اهمیت دارد به این یکی که خیلی مهمتر است توجه چندانی نمی‌کنیم و قدرت و استقامت و نرمش دوران جوانی چنان ما را مطمئن می‌کند که خیال می‌کنیم این ساختار نرم و لطیف و شگفت‌انگیز تا ابد به همین صورت باید به ما خدمت کند و ضد‌ضربه و جاودانی‌ست.....معروف است این جمله از میانسالان و سالمندان، "در جوانی اصلا نمی‌دانستیم قلب و ریه و معده کجای بدن ما قرار دارد!!؟" يعنی سازمان بدن چنان در تعادل و توازن کار خود را می‌کرده و مشکلی نداشته که اصلا نیازی نبوده بدانی که مثلا قلب و ریه در کدام قسمت هست و کارش چیست؟!!  

این دفعه که کودکی یک، دو یا سه ساله را دیدید به نرمش و انعطاف بدن و عضلات و مفاصل او توجه کنید!.....روی باسن می‌نشیند  پاهایش را به سمت جلو دراز می‌کند و آنها را به راحتی تا 180 درجه باز می‌کند و با لبخند سر خود را پایین می‌آورد و با پیشانی زمین را لمس می‌کند.....این نرمش و انعطاف تا حدود 90 درصد رمز سلامتی و تعادل اوست با لبخندهایی بر آمده از درون جانش....نه به ضرب و زورِ دلخوشکنک‌های بیرونی.....

با بالا رفتن سن و بخصوص در بعد از 40 سالگی بدن به سمت خشکی و تصلب می‌رود.....می‌توانید امتحان کنید.... روی زمین بنشینید و پاها را روبروی خود دراز کرده و آنها را جفت کنید....حالا دو تا دست خود را در هم قلاب کنید و به جلو خم شوید و سعی کنید بدون باز شدن قلاب دستها از هم، کف پاهای خود را لمس کنید.....در 90 درصد موارد این کار عملی نیست و در بدترین حالت حتی نمی‌شود با نوک انگشتان دست، نوک انگشتان پا را لمس کرد!....اگر در چنین وضعیتی باشید حداقل 70 درصد از مشکلات روحی و جسمی شما به چنین خشکی و عدم انعطافی ربط دارد و اولین معضلی که عدم انعطاف ایجاد می‌کند داشتن تنفس کوتاه و تند و ناقص است.....

مثلی معروف هست که می‌گوید"عقل سالم در بدن سالم است"....من فکر می کنم سلامت جسم تنها محدود به نیرو و شادابی دوران جوانی نیست و می‌توان روند پیر شدن و خشکی بدن را با رعایت تعادل و دقت در خورد و خوراک و تحرکات بدنی مناسب برای سن و سال، به تعویق انداخت.....

نرمی و انعطاف بدن باعث می‌شود تنفس، عمیق و آرام شود(شکل کامل تنفس که باعث دستیابی به اکسیژن بیشتر می‌شود) و از لحاظ روحی به تعادلی همراه با وسعت اندیشه و عمق درک منجر می‌گردد.....یعنی توانایی‌هایی که دنیای فعلی نیازی ضروری به آن دارد.....

13 تیر ماه 95